INFORMACJE DLA AUTORÓW PRZYGOTOWUJĄCYCH TEKSTY DO DRUKU
(English version: Instruction for authors – Preparing texts for publication)
Wstępne przygotowanie tekstu przez Autorów winno być zgodne z poniższymi zaleceniami. Tekst artykułu powinien być przygotowany w jednym pliku programów Word lub Open Office.
Przygotowanie artykułu w opisany poniżej sposób pozwala Redakcji zapoznać się z koncepcją układu tekstu proponowaną przez Autora tak, aby czasopismo złożone z wielu artykułów było spójne. Tekstom przeznaczonym do składania i przekazywanym w formie elektronicznej zawsze powinien towarzyszyć kontrolny wydruk. Końcowy układ tekstu oraz liczba stron po składzie zawsze są inne niż w dostarczonym przez autora pliku. Nie należy zatem:
– rozpoczynać nowej strony poprzez wielokrotne naciśnięcie klawisza „enter”,
– wypisywać ręcznie pozycji i numerów stron w spisie treści oraz w indeksach,
– dzielić wyrazów poprzez ręczne wstawianie łącznika,
– w jakikolwiek sposób próbować usuwać „wiszące” na końcach wersów pojedyncze litery (typu spójniki „i”, „a”), np. przez naciśnięcie entera w środku zdania.
Kropkę składa się bez odstępu od litery lub cyfry, nie daje się jej po tytułach, śródtytułach, podpisach do ilustracji, tekstach żywej paginy, nagłówkach tabel oraz po liczbach porządkowych pisanych cyframi rzymskimi.
USTAWIENIA STRONY I FORMATOWANIE TEKSTU
Marginesy: A4 (210 mm x 297 mm)
– górny i dolny: 20 mm
– zewnętrzny: 20 mm
– wewnętrzny” 20 mm
Czcionka: Times New Roman: 12 punktów – tekst podstawowy, odstęp między wierszami – 1,5 wiersza.
– łącznik jest najkrótszą kreską o pojedynczej długości „-„, stosuje się go w połączeniach typu czarno-biały, Rydz-Śmigły. Po obu stronach przylega do liter łączących wyrazy, nie jest oddzielany spacją,
– myślnik jest kreską o podwójnej długości „–”, jest używany jako przerywnik w zdaniu i jako element interpunkcyjny dialogu, zawsze jest po obu stronach oddzielany od liter spacjami,
– akapity powinny zaczynać się od wcięcia 1 cm,
– rysunki, zdjęcia, wykresy, loga itp. elementy brane z internetu nie nadają się do druku, są w małej rozdzielczości (72 dpi), do druku potrzebne w rozdzielczości 300 dpi.
Przypisy: należy wpisywać czcionką Times New Roman mniejszą o 2 punkty od tekstu podstawowego. Nie należy używać kilku rodzajów czcionek w artykule oraz przypisach. Przy kopiowaniu i wklejaniu adresu strony internetowej należy wykasować jej łącze z internetem. Jeżeli w tekście występuje inny krój czcionki dla uwydatnienia jakiegoś wyrażenia, to do pliku należy dołączyć użyty font.
Tabele: najlepiej przygotować w Wordzie lub Excelu, czcionka Times New Roman powinna mieć 9 pkt. Grubość linii tabeli powinna mieć 0,5 pkt.
Ilustracje: w artykule można zamieścić czarno-białą grafikę wektorową bądź bitmapową, która należy przygotować jako plik jpg lub tiff w rozdzielczości 300 dpi. Obrazki należy przesłać oddzielnie, nie powinny być wstawiane do pliku tekstowego. W tekście artykułu, w miejscach wystąpienia grafiki należy podać jedynie nazwy plików w nawiasach klamrowych – np. {obrazek1.jpg}, taki sam opis powinien posiadać również odpowiedni plik JPG lub TIFF.
Podpisy pod ilustracje należy składać mniejszą czcionką Times New Roman, wielkością przypisów 9 pkt. Składacz, po zapoznaniu się z materiałem otrzymanym z wydawnictwa, wczytuje go do komputera, do programu graficznego, ustala parametry strony, wprowadza wyróżnienia, nanosi poprawki i uwagi korekty zgodnie ze wstępnym wydrukiem.
Do artykułu należy dołączyć: dane adresowe Autora(ów) (miejsce pracy, adres do korespondencji, telefon kontaktowy, adres mailowy), streszczenie w języku polskim i angielskim, słowa kluczowe w języku polskim i angielskim. Teksty wysłane pocztą tradycyjną powinny mieć załączoną pisaną płytę CD z tekstem artykułu w wersji cyfrowej.
Wszystkich Autorów obowiązują następujące zasady przy przygotowywaniu maszynopisu:
1. tytuły czasopism oraz cytaty powinny być ujęte w cudzysłów,
2. wszystkie omawiane wyrazy, zwroty i zdania, ponadto tytuły książek i części prac, np. rozdziałów, oraz zwroty obcojęzyczne wplecione w tekst artykułu powinny być wyodrębnione kursywą,
3. podkreślenia tekstowe powinny być oznaczone drukiem rozstrzelonym,
4. znaczenie wyrazów omawianych powinno być ujęte „w łapki”: 'znaczenie’.
5. odwołania bibliograficzne w tekście powinny być oznaczane jako przypisy harwardzkie pisane w nawiasach okrągłych,
6. na dole strony w przypisach powinny być zamieszczane jedynie uzupełnienia, dopowiedzenia do tekstu artykułu.
Poniżej przykładowy zapis bibliograficzny:
Grabias, S., 1991, Logopedia – jej przedmiot i stopień zaawansowania refleksji metanaukowej, [w:] Przedmiot logopedii, seria: Komunikacja językowa i jej zaburzenia, t. 1, red. S. Grabias, Wydawnictwo UMCS, Lublin, s. 26–48.
Grabias S., 1997, Mowa i jej zaburzenia, „Audiofonologia”, t. X, Lublin, s. 7-36.
Grabias S., 2003, Język w zachowaniach społecznych, Wydawnictwo UMCS, Lublin.
Grabias S., 2007, Język, poznanie, interakcja. Mowa. Teoria – Praktyka, [w:] Język, interakcja, zaburzenia mowy. Metodologia badań, t. 2, red. T. Wożniak, A. Domagała, Wydawnictwo UMCS, Lublin, s. 355-377.
Grabias S., 2012, Teoria zaburzeń mowy. Perspektywy badań, typologie zaburzeń, procedury postępowania logopedycznego, [w:] Logopedia. Teoria zaburzeń mowy, red. S. Grabias, M. Kurkowski, Wydawnictwo UMCS, Lublin, s. 15-72.
Mirecka U., 2012, Dyzartria w mózgowym porażeniu dziecięcym: segmentalna i suprasegmentalna specyfika ciągu fonicznego a zrozumiałość wypowiedzi w przypadku dyzartrii w mpd., Wydawnictwo UMCS, Lublin.
Panasiuk J., 2012, Afazja a interakcja. TEKST– metaTEKST – konTEKST, Wydawnictwo UMCS, Lublin.
Woźniak T., 2005, Narracja w schizofrenii, Wydawnictwo UMCS, Lublin.